περιστάδην

Μ

επίρρ. περισταδόν*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. περι-στα- τού περι-ίστημι (πρβλ. επίρρ. στάδην) + επιρρμ. κατάλ. -δην (πρβλ. συστά-δην)].